Klasyfikacja zanieczyszczonej ziemi, gleby czy osadu wykonywana jest zgodnie z obowiązującym prawem i spoczywa na wytwórcy odpadu. Działanie to, nazywane jest samoklasyfikacją, którą należy wykonać zgodnie z art. 4. ust. 1 ustawy o odpadach.
Klasyfikacja zanieczyszczonej ziemi, gleby, osadu
Klasyfikacja uwzględnia analizę jakościową zawierającą:
- źródło powstania, rodzaj materiału stanowiącego odpad,
- właściwości powodujące, że odpady są odpadami niebezpiecznymi lub innymi niż niebezpieczne,
- składniki odpadów, dla których przekroczenie wartości granicznych stężeń substancji niebezpiecznych może powodować, że odpady są odpadami niebezpiecznymi.
Analiza ilościowa (metoda obliczeniowa) wykonywana jest w oparciu o wyniki badań laboratoryjnych materiału. W celu dodatkowej weryfikacji procesu klasyfikacji, wykonywana jest analiza za pomocą specjalistycznego oprogramowania komputerowego (wycinek z programu poniżej, przedstawia oznaczenie właściwości niebezpiecznych substancji zanieczyszczającej odpad gruntowy).
Brak jednolitych wytycznych krajowych powoduje, że klasyfikacja odpadu następuje często na drodze domysłu i nadania kodu odpadu bez wymaganej analizy. W sytuacji nieodpowiedniego nadania kodu odpadu, może wystąpić:
- cofnięcie odpadu ze składowiska – nieprzyjęcie materiału przez odbiorcę, jeśli ten stwierdzi, że odpad nie jest zgodny z podanym przez wytwórcę kodem,
- powstanie zagrożenia zdrowia i życia osób, które będą miały bezpośredni kontakt z odpadem a nie zostaną wyposażone w odpowiednie środki ochrony indywidualnej,
- uszkodzenie instalacji do przetwarzania odpadu u wytwórcy, jeśli w odpadzie znajdują się elementy niebezpieczne, o których odbiorca odpadu nie został poinformowany,
- wielokrotne zwiększenie kosztu utylizacji w sytuacji błędnego przyjęcia kodu odpadu na etapie ofertowania i podpisywania umowy z odbiorcą odpadu.
