Piroliza

Podstawowe zasady stosowania pirolizy

Piroliza polega na rozkładzie termicznym szkodliwych związków zanieczyszczonej gleby w odpowiedniej temperaturze komory spalania. Przechodząc przez strefę płomienia niedopalone substancje łączą się z tlenem tworzą parę wodną i dwutlenek węgla. Powstałe gazy w piecu kierowane są do bloku oczyszczania spalin, gdzie następuje usuwanie metali, kwasów i cząstek popiołu przed odprowadzeniem do atmosfery. Odpad zawierający nieusunięte niebezpieczne substancje składowany jest w odpowiedni sposób. Oczyszczona gleba po spalaniu kierowana jest na składowisko odpadów lub wykorzystywana na miejscu. Spalanie gwarantuje termiczny rozkład niepożądanych substancji oraz spełnia surowe wymagania techniczne dla emisji gazowych.

Należy pamiętać, iż metale ciężkie mogą znajdować się w pozostałościach po spalaniu lub utleniać się razem z gazami. Niektóre związki, które zawierają tlen mogą wchodzić reakcje z chlorem tworząc tym samym dioksyny stanowiące grupę toksycznych związków. W procesie pirolizy proces rozkładu zanieczyszczeń zachodzi pod wpływem wysokiej temperatury i prowadzony jest bez dostępu tlenu i innych reagentów, co powoduje podczyszczenie czyli znaczną redukcję emisji jakichkolwiek substancji do atmosfery. Skuteczność procesu uzależniona jest od charakterystyki odpadów, ich składu, struktury oraz stopnia wilgotności.