Badanie presjometryczne (PMT) to badanie geotechniczne in situ którego celem jest próbne obciążenie gruntu na żądanej głębokości przy użyciu radialnie rozszerzalnej sondy w kształcie walca, która oddziałuje na ścianki otworu. Sondowanie polega na etapowym zadawaniu ciśnienia o odpowiedniej wartości, co powoduje przyrost objętości sondy, a to z kolei powoduje wzrost naprężenia na styku grunt-sonda. Klasyczne badanie polega na wykonaniu 10 przyrostów co 60 sekund na żądanej głębokości. Ciśnienie zadawane jest poprzez sprężony gaz lub wodę.
Wyniki badania presjometrycznego PMT
Wynikiem badania jest tzw. krzywa presjometryczna czyli zależność odkształcenia objętościowego sondy do przyłożonego ciśnienia. Podstawowymi parametrami uzyskanymi z krzywej presjometrycznej są:
- moduł presjometryczny EM,
- ciśnienie pełzania pf,
- ciśnienie graniczne PLM,
- krzywa ekspansji (rozszerzalności).
Wnikliwa interpretacja badań presjometrycznych pozwala uzyskać dane na temat:
- rodzaju i stanu gruntów spoistych i niespoistych,
- oporu ścinania,
- modułu ściśliwości (w tym z cykli odprężenie – obciążenie),
- związku naprężenie odkształcenie,
- naprężenia poziomego,
- wskaźnika prekonsolidacji.
Badanie gruntu sondą PMT jest jedynym badaniem geotechnicznym in situ, które oferuję charakterystykę naprężenie odkształcenie, na podstawie której można z dużą dokładnością wyznaczać moduły ściśliwości co znacznie wpływa na wiarygodność uzyskanych wartości osiadań projektowanych konstrukcji inżynierskich.
